Les Miserables-بینوایان محبوب من (6)
15. از مدت ها پیش گسیختگی در کارها پیش آمده بود، و هیچ چیز بدتر از کار گسسته نیست. و این عادتی است که از بین می رود، عادتی است که ترک کردنش آسان و باز گرفتنش دشوار است...
16.روح دختر جوان نباید تاریک گذاشته شود، بعد ها در آن سراپایی بسیار تند و بسیار زننده ساخته می شود از آن گوه که از یک اتاق تاریک پدیدار می گردد. دختر باید آرام آرام و محرمانه از بازتاب های فروغ واقعیت ها روشن شود. پیش از آنکه این روشنایی ها مستقیماً به وی روی آور شوند و ناگهان روشنش سازند. این یک نیمه روشنایی سودمند و با همه خشونتش دلنشین است که ترس های بچه گانه را از میان بر می دارد و از سقوط جلوگیری می کند. برای شکل یاب یک روح دختر جوان همه راهبه های جهان ارزش یک مادر را ندارند...
17.دریغا... بزرگ ترین آزمون ، یا بهتر بگوییم یگانه آزمون ، فقدان وجود محبوب است...
18. ژان والژان با صدایی چنان گرفته و چنان خاموش که گویی با خود حرف میزند نه با ماریوس گفت: به چه دلیل؟ در حقیقت به چه دلیل یک بزهکار می آید می گوید... سببش غریب است، سببش شرافت است. البته می توانستم به شما دروغ بگویم، همه تان را بفریبم و همیشه آقای فشلوان بمانم. تا این به نفع کوزت بود می توانستم دروغ بگویم... اما حال بخاطرخودم است، نباید چنین کنم. کافی بود ساکت بمانم، راست است و همه چیز همان طور ادامه می یافت. از من می پرسید چه چیز مرا وادار به حرف زدن کرده؟ یک چیز خنده دار، وجدانم! ساکت بودن البته بسیار آسان تر بود، آه شما فکر میکنید من به خود نگفتم که اگر اسمم را پنهان کنم کار بدی به کسی نکرده ام و این نام را خود فشلوان به جهت خدمتی که به او کرده بودم از راه حق شناسی به داده بوده است و من به خوبی می توانم آن را برای خود نگه دارم و در این اتاقی که شما به من می دهید خوشبخت خواهم بود، مزاحم هیچکس نخواهم شد و در گوشه انزوای خانه هستم و خوش خواهم بود، در این صورت هرکس به سعادتی که متناسب با او بود می رسید، همیشه آقای فشلوان بودن، همه کارها را مرتب می کرد، آری همه کارها مرتب می شد، جز کار جان من. شادی از همه جانب مرا فرا می گرفت اما جوهر جان من سیاه باقی می ماند...
